KİTAP, KALEM VE ANILAR
Paylaşacağım o kadar çok şey varken ben yine kendi bildiğimi yapıyorum ve kitabımı kalemimi elime alıyorum. Cümleleri özenle seçip, çiziyorum altlarını. Sonra duraksıyorum; teşekkür ediyorum yazara. Beni etkisi altına alıp; geçmişimdeki bir anıyı anımsattığı, çok sevdiğim birini aklıma getirdiği ve bana kendimden bir iz bıraktığı için. Yalan söylemeyeceğim; kitapları çizmeyi her ne kadar sevmesem de, altı çizilecek çok cümle var. Bu yüzden çizdiğin satır, kendini, bir duyguyu, bir düşünceyi yansıtıyorsa, tamamdır. Ya da öyle demeyelim; sen ve ruh eşin için yazılmış çünkü aklına gelen kişi okuduğun her kitapta aynıysa, değerini yitirmeyecek kadar güçlü ve demir kadar sağlam olan kalbine armağandır. Ne diyordu Barış Bıçakçı, "Halbuki sızıntı hep vardır, ip gibi, yaşadıklarımızdan, okuduğumuz kitaplardan, seyrettiğimiz filmlerden zihnimize akan bir şeyler hep vardır." Var olan şeyler insanı, zihninde yeniden canlandırmaya itiyorsa şayet, kitaplar ile mutluyuz demekti